Hinn þriði áss er sá er kallaðr er Njörðr, hann býr á himni þar sem heitir Nóatún. Hann ræðr fyrir göngu vinds ok stillir sjá ok eld. Á hann skal heita til sæfara ok til veiða. Hann er svá auðigr ok fésæll at hann má gefa þeim auð landa eða lausafjár er á hann heita til þess. <Eigi er Njörðr ása ættar.> Hann var upp fœddr í Vanaheimum, en vanir gísluðu hann goðunum ok tóku í mót at ása gísli<n>gu þann er Hœnir heitir. Hann varð at sætt með goðunum ok vönum.

Njö<r>ðr á þá konu er Skaði heitir, dóttir Þjaza jötuns. Skaði vill hafa bústað þann er átt hafði faðir hennar, þat er á fjöllum nökkvorum þar sem heitir Þrymheimr, en Njörðr vill vera nær sæ. Þau sættusk á þat at þau skyldu vera níu vetr í Þrymheimi, en þá aðra níu at Nóatúnum. En er Njörðr kom aptr til Nóatúna af fjallinu, þá kvað hann þetta:

Inn þriði áss er sá er kallaðr er Njörðr, hann býr á himni þar sem heita Nóatún. Hann ræðr fyrir göngu vinds ok stillir sjá ok eld. Á hann er gott at heita til sæfara ok til veiða. Hann er svá auðigr ok fésæll at hann má gefa þeim auð landa eða lausafjár. Á hann skal til þess heita. Eigi er Njörðr <ása> ættar. Hann var uppfœddr í Vanaheimi, en vanir gísluðu hann guðunum ok tóku í mót at gíslingu þann er Hœnir heitir. Hann varð at sætt með guðum ok mönnum.

Njörðr á þá konu er Skaði heitir, dóttur Þjassa jötuns. Skaði vill hafa bústað þann sem hafði faðir hennar, þat er á fjöllum nökkurum þar sem heitir Þrymheimr, en Njörðr vill vera nær sæ. Þau sættusk á þat at þau skyldu vera níu nætr í Þrymheimi, en þá aðrar þrjár í Nóatúnum. En er Njörðr kom aptr til Nóatúna af fjallinu, þá kvað hann þetta:

Hinn þriði áss heitir Njörðr, hann býr á himni þar sem heita Nóatún. Hann ræðr fyrir göngu vinds ok stillir sjá ok eld. Á hann skal heita til sæfara ok til veiða. Hann er svá auðigr ok fésæll at hann má gefa þeim auð landa ok lausafjár. Á hann skal til þess heita. Eigi er Njörðr ása ættar. Hann var upp fœddr í Vanaheimi, en vanir gísluðu hann guðunum ok tóku í mót at gíslingu þann er Hœnir heitir. Hann varð at sætt með guðum ok vönum.

Njörðr á þá konu er Skaði heitir, dóttir Þjaza jötuns. Skaði vill hafa bústað þann er átt hafði faðir hennar, þat er á fjöllum nökkurum þar sem heitir Þrymheimr, en Njörðr vill vera nær sjó. Þau sættusk á þat at þau skyldu vera níu nætr í Þrymheimi, en þá þrjár at Nóatúnum. En er Njörðr kom aptr til Nóatúna af fjallinu, þá kvað hann þetta:

Inn þriði áss er sá er Njörðr heitir, hann býr þar s[e]m heitir Nóatún. Hann ræðr þar fyrir göngu vinds ok stillir sjó ok vind ok eld. Á hann skal heita til sæfara ok veiða. Hann er svá auðigr eða fésæll at hann má gefa þeim land ok lausafé er hann vill. Á hann skal til þess heita. Eigi er Njörðr ás[a] ættar. Hann var upp fœddr í Vanaheimi, en vanir gísluðu hann guðum ok tóku í móti þann er Hœnir hét. Þat varð at sætt með guðum ok vönum.

Njörðr átti þá konu er Skaði heitir, dóttir Þjaza jötuns. Hon vildi hafa bústað þann er faðir hennar hefir átt, þat er á fjöllum nökkurum þar er heitir Þrúðheimr, en Njörðr vill vera nær sæ. Þau sættask á þat at þau skulu vera níu nætr í Þrúðheimi, en þrjár í Nóatúnum. En er Njörðr kom aptr til Nóatúna af fjallinu, þá kvað hann þetta:

Þá kvað Skaði þetta:

Þá kvað Skaði þetta:

Þá kvað Skaði þetta:

Þá kvað Skaði:

Þá fór Skaði upp á fjallit ok bygði í Þrymheimi, ok ferr hon mjök á skíðum ok með boga ok skýtr dýr. Hon heitir Öndurguð eða Öndurdís. Svá er sagt:

Þá fór Skaði upp á fjall ok bygði í Þrymheimi, ok ferr hon mjök á skíðum ok með boga ok skýtr dýr. Hon heitir Öndurguð eða Öndurdís. Svá er sagt:

Þá fór Skaði upp á fjall ok bygði í Þrymheimi, ok ferr hon mjök á skíðum ok með boga ok skýtr dýr. Hon heitir Öndurguð eða Öndurdís. Svá er sagt:

Þá fór [S]kaði upp á fjall ok bygði á Þrúðheimi, ok ferr hon m[jök] með boga ok skíðum ok skýtr dýr. Hon heitir Öndurguð eða Öndurdís. Svá segir:

Njörðr í Nóatúnum gat síðan tvau börn, hét sonr Freyr en dóttir Freyja. Þau váru fögr álitum ok máttug. Freyr er hinn ágætasti af ásum. Hann ræðr fyrir regni ok skini sólar, ok þar með ávexti jarðar, ok á hann er gott at heita til árs ok friðar. Hann ræðr ok fésælu manna. En Freyja er ágætust af ásynjum, hon á þann bœ á himni er Fólkvangar heita, ok hvar sem hon ríðr til vígs, þá á hon hálfan val, en hálfan Óðinn, svá sem hér segir:

Njörðr í Nóatúnum gat síðan tvau börn, hét annat Freyr ok Freyja. Þau váru fögr álitum ok máttug. Freyr er inn ágætasti af ásum. Hann ræðr fyrir regni ok skini sólar, ok með ávexti jarðar, ok á hann er gott at heita til árs ok friðar. Hann ræðr fésælu manna. En Freyja er ágætust af ásynjum, hon á þann bœ á himni er Fólkvangar heita, ok hvar sem hon ríðr til vígs, þá á hon hálfan val, en hálfan Óðinn. Svá er hér sagt:

Njörðr í Nóatúnum gat síðan tvau börn, hét annat Freyr ok Freyja. Þau váru fögr álitum ok máttug. Freyr er hinn ágætasti af ásum. Hann ræðr fyrir regni ok skini sólar, ok þar með ávexti jarðar, ok á hann er gott at heita til árs ok friðar. Hann ræðr ok fésælu manna. En Freyja er ágætust af ásynjum, hon á þann bœ á himni er Fólkvangr heitir, ok hvar sem hon ríðr til vígs, þá á hon hálfan val, en hálfan Óðinn. Svá er hér sagt:

Frá börnum Njarðar. Njörðr í Nóatúnum gat síðan tvau börn, hét annat Freyr, er einn er ágætastr með guðum. Hann ræðr fyrir regni ok skini sólar, ok þar með jarðar ávexti. Á hann er gott at heita til árs ok friðar. Hann ræðr friði ok fésælu manna. Annat barn hans er Freyja, hon er ágætust af ásynjum. Hon á þann bœ á himnum er Fól<k>vang<r> heitir, ok hvar sem hon ríðr til vígs, á hon hálfan val allan, en hálfan Óðinn. Svá segir:

Salr hennar, Sessrýmnir, hann er mikill ok fagr. En er hon ferr, þá ekr hon köttum tveim ok sitr í reið. Hon er nákvæmust mönnum til á at heita, ok af hennar nafni er þat <tignar> nafn er ríkiskonur eru kallað<a>r fróvur. Henni líkaði vel mansöngr. Á hana er gott at heita til ásta."

Salr hennar, Sessrúmnir, hann er mikill ok fagr. En er hon ferr, þá ekr hon á köttum sínum ok sitr í reið. Hon er nákvæmust mönnum til áheita, ok af hennar nafni er þat tignar nafn er ríkiskonur eru kallaðar freyjur. Henni líkaði vel mansöngr. Á hana er gott at heita til ásta."

Salr hennar, Sessrúmnir, er mikill ok fagr. Ok er hon ferr, þá ekr hon köttum tveim ok sitr í reið. Hon er nákvæmust mönnum til áheita, ok af hennar nafni er þat tignar nafn er ríkiskonur eru kallaðar frúr. Henni líkaði vel mansöngr. Á hana er gott at heita til ásta."

Sessvarnir heitir ok salr hennar. En er hon ríðr, þá ekr hon á köttum sínum ok sitr í reið. Hon er nákvæmust mönnum til áheita, ok af hennar nafni er þat tignar nafn er ríkiskonur eru kallaðar frúr. Henni líkaði vel mansöngr. Á hana er gott at heita til ásta."

Þá mælti Gangleri: "Miklir þykkja mér þessir fyrir sér æsirnir, ok eigi er undarligt at mikill kraptr fylgi yðr, er þér skuluð kunna skyn goðanna ok vita hvert biðja skal hverrar bœnarinnar. Eða eru fleiri enn goðin?"

Hár segir: "Sá er enn áss er Týr heitir. Hann er djarfastr ok bezt hugaðr, ok hann ræðr mjök sigri í orrostum. Á hann er gott at heita hreystimönnum. Þat er orðtak at sá er týhraustr, er um fram er aðra menn ok ekki sésk fyrir. Hann var vitr svá at þat er mælt at sá er týspakr er vitr er. Þat er eitt mark um djarfleik hans, þá er æsir lokkuðu Fenrisúlf til þess at leggja fjöturinn á hann, Gleipni, þá trúði hann þeim eigi at þeir mundu leysa hann, fyrr en þeir lögðu honum at veði hönd Týrs í munn úlfsins. En þá er æsir vildu eigi leysa hann, þá beit hann höndina af, þar er nú heitir úlfliðr, ok er hann einhendr ok ekki kallaðr sættir manna.

Þá mælir Gangleri: "Miklir þykkja mér þessir fyrir sér æsir, ok eigi er undarligt at mikill kraptr fylgi yðr, er þér skuluð kunna skyn guðanna ok vita hvert biðja skal hverrar bœnarinnar. Eða eru fleiri enn guðin?"

Hár segir: "Sá er enn áss er Týr heitir. Hann er djarfastr ok bezt hugaðr, ok hann ræðr mjök sigri í orrostum. Á hann er gott at heita hreystimönnum. Þat er orðtak at sá <er> týhraustr, er um fram er aðra ok ekki sésk fyrir. Hann var ok vitr svá at þat er ok mælt at sá er týspakr er vitrastr er. Þat er eitt mark um djarfleik hans, þá er æsir lokkuðu Fenrisúlf til þess at leggja fjöturinn á hann, Gleipni, þá trúði hann þeim eigi at þeir myndu leysa hann, fyrr en þeir lögðu honum at veði hönd Týs í munn hans. En þá er æsir vildu ei leysa hann, þá beit hann höndina af, þat er nú heitir úlfliðr, ok er hann einhendr ok ekki kallaðr sættir manna.

Þá mælti Gangleri: "Miklir þykkja mér þessir fyrir sér æsirnir, ok eigi er undarligt at mikill kraptr fylgi yðr, er þér skuluð kunna skyn guðanna ok vita hvert biðja skal hverrar bœnarinnar. Eða eru fleiri enn guðin?"

Hár sagði: "Sá er enn áss er Týr heitir. Hann er djarfastr ok bezt hugaðr, ok hann ræðr mjök sigri í orrostum. Á hann er gott at heita hreystimönnum. Þat er orðtak at sá er týhraustr, er um fram er aðra menn ok ekki sésk fyrir. Hann er ok vitr svá at þat er ok mælt at sá er týrspakr er vitrastr er. Þat er eitt mark um djarfleik hans, þá er æsir lokkuðu Fenrisúlf til þess at leggja fjöturinn á hann, Gleifni, þá trúði hann þeim eigi at þeir mundu leysa hann, fyrr en þeir legði honum at veði hönd Týs í munn hans. En þá er æsir vildu eigi leysa hann, þá beit hann höndina af þar er nú heitir úlfliðr, ok er hann einhendr ok ekki kallaðr sættir manna.

Hversu biðja skal ásinn, ok frá Braga ok Heimdall. Þá mælti Gangleri: "Miklir þykki mér þessir fyrir sér æsirnir, ok eigi er undr at mikill kraptr fylgi yðr, er þér skuluð kunna skyn [g]uðanna ok vita hvern biðja skal hvers hlutar eða hverrar bœnar. Eða eru fleiri guðin?"

Hár svarar: "Þá er enn áss er Týr heitir. Hann er djarfastr ok breythugaðr, ok hann ræðr mjök sigri í orrostum. Á hann er gott at heita hreystimönnum. Þat er orðtak at sá er týhraustr er um fram er aðra, ok þat er eitt mark um hraustleik hans ok djarfleik, þá er æsir lokkuðu Fenrisúlf til þess at leggja á hann fjöturinn Gleifni, þá trúði hann þeim eigi at þeir mundi leysa hann, fyrr en þeir lögðu honum [a]t veði hönd Týs í munn hans. En er æsirnir vildu eigi leysa hann, þá beit hann af höndina þar sem nú heitir úlfliðr, ok er hann einhendr. Hann er svá vitr at þat er ok mælt at sá sé týrspakr. En ekki er hann kallaðr sættir manna.

Bragi heitir einn, hann er ágætr at speki ok mest at málsnild ok orðfimi. Hann kann mest af skáldskap, ok af honum er bragr kallaðr skáldskapr, ok af hans nafni er sá kallaðr bragr karla eða kvenna er orðsnild hefir framar en aðrir, kona eða karlmaðr. Kona hans er Iðunn, hon varðveitir í eski sínu epli þau er goðin skulu á bíta þá er þau eldask, ok verða þá allir ungir, ok svá mun vera allt til ragnarøkrs."

Þá mælti Gangleri: "Allmikit þykki mér goðin eiga undir gæzlu eða trúnaði Iðunnar."

Þá mælti Hár ok hló við: "Nær lagði þat ófœru einu sinni. Kunna mun ek þar af at segja, en þú skalt nú fyrst heyra nöfn ásanna fleiri.

Bragi heitir einn, hann er ágætr at speki ok mest at málsnild ok orðfimi. Hann kann mest af skáldskap, ok af honum er bragr kallaðr skáldskapr, ok af hans nafni er sá kallaðr bragr karla eðr kvenna bragr er orðsnild hefir framar en aðrir, kona eðr karl. Kona hans er Iðunn, hon varðveitir í eski sínu epli þau er guðin skulu í bíta þá er þau eldask, ok verða þá allir ungir, ok svá mun vera allt til ragnarøkrs."

Þá mælir Gangleri: "Allmikit þykki mér guðin eiga undir gæzlu eða trúnaði Iðunnar."

Þá mælir Hár ok hló við: "Nær lagði þat ófœru einu sinni. Kunna mun ek þar af at segja, en þó skaltu nú fyrst heyra fleiri nöfn ásanna.

Bragi heitir einn, hann er ágætr af speki ok mest af málsnild ok orðfimi. Hann kann mest af skáldskap, ok af honum er bragr kallaðr skáldskapr, ok af hans nafni er sá kallaðr bragr karla eða bragr kvenna er orðsnild hefir framar en aðrir, kona eða karlmaðr. Hans kona er Iðunn, hon varðveitir í eski sínu epli þau er guðin skulu á bíta þá er þau eldask, ok verða þá allir ungir, ok svá mun vera til ragnarøkkrs."

Þá mælti Gangleri: "Allmikit þykki mér guðin eiga undir gæzlu eða trúnaði Iðunnar."

Þá sagði Hár ok hló við: "Nær lagði þat ófœru eitt sinn. Kunna mun ek þar af at segja, en þó skaltu nú fyrst heyra fleiri nöfn ásanna.

Bragi er einn ássinn, hann er ágætr at speki ok mest at málsnild ok orðfimi. Hann kann mest af skáldskap, ok af honum er bragr kallaðr skáldskaprinn, ok af hans nafni er sá kallaðr bragarmaðr, karla eða kvenna, er orðsnild hefir framar en aðrir. Kona Braga heitir Iðunn, hon varðveitir í eski sínu epli þau er guðin skulu á bíta þá er þau eldask, ok verða þá allir ungir, ok svá mun verða til ragnarøkkrs."

Þá segir Gangleri: "Allmikit þykki mér guðin eiga undir gæzlu Iðunnar eða trúnaði."

Þá mælti Hár ok hló við: "Nær lagði þat ófœru einu sinni. Kunna mun ek þar af at segja, en þú skalt nú heyra fleiri nöfn guðanna.

Heimdallr heitir einn, hann er kallaðr hvíti áss, hann er mikill ok heilagr. Hann báru at syni meyjar níu ok allar systr. Hann heitir ok Hallinskíði ok Gullintanni, tennr hans váru af gulli. Hestr hans heitir Gulltoppr. Hann býr þar er heitir Himinbjörg við Bifröst. Hann er vörðr goða ok sitr þar við himins enda at gæta brúarinnar fyrir bergrisum, þarf hann minna svefn en fugl. Hann sér jafnt nótt sem dag hundrað rasta frá sér. Hann heyrir ok þat er gras vex á jörðu eða ull á sauðum ok allt þat er hæra lætr. Hann hefir lúðr þann er Gjallarhorn heitir, ok heyrir blástr hans í alla heima. Heimdalar sverð er kallat höfuð. Hér er svá sagt:

Heimdallr heitir einn, hann er kallaðr hvíti áss, hann er mikill ok heilagr. Hann báru at syni meyjar níu ok allar systr. Hann heitir ok Hallinskíði ok Gulltanni, tenn hans váru af gulli. Hestr hans heitir Gulltoppr. Hann býr þar er heita Himinbjörg við Bifröst. Hann er vörðr guða ok settr þar við himins enda at gæta brúarinnar fyrir bergrisum. Hann þarf minna svefn en fugl. Hann sér jafnt nótt sem dag hundrað rasta frá sér. Hann heyrir ok þat er gras vex á jörðu eðr ull á sauðum ok allt þat er hæra lætr. Hann hefir lúðr þann er Gjallarhorn heitir, ok heyrir blástr hans í alla heima. Heimdalar sverð er kallat höfuð manns. Svá segir hér:

Heimdallr heitir einn, hann er kallaðr hvíti áss, hann er mikill ok heilagr. Hann báru at syni meyjar níu ok allar systr. Hann heitir ok Hallinskíði ok Gullintanni, tenn hans váru af gulli. Hestr hans heitir Gulltoppr. Hann býr þar er heita Himinbjörg við Bifröst. Hann er vörðr guða ok settr þar við himins enda at gæta brúarinnar fyrir bergrisum, hann þarf minna svefn en fugl. Hann sér jafnt nótt sem dag hundrað rasta frá sér. Hann heyrir ok þat er gras vex á jörðu ok ull á sauðum ok allt þat er hæra lætr. Hann hefir lúðr þann er Gjallarhorn heitir, ok heyrir blást hans í alla heima. Heimdallar sverð er kallat höfuð. Þat er sagt:

Heimdallr heitir einn, hann er kallaðr inn hvíti áss, hann er mikill ok heilagr. Hann báru at syni níu meyjar ok allar systr. Hann heitir ok Hjálmskíði ok Gullintanni, tenn hans váru af gulli. Hestr hans heitir Gulltoppr. Hann býr þar sem heitir Himinbjörg við Bifröst. Hann er vörðr guða ok sitr þar við heims enda at gæta brúar fyrir bergrisum, hann þarf minna svefn en fugl. Hann sér jafnt um nótt sem um dag hundrað rasta frá sér. Hann heyrir ok þat er gras vex á jörðunni ok ull á sauðum ok allt þat er lætr. Hann hefir lúðr þann er heitir Gjallarhorn, ok heyrir blástr hans í heima alla. Svá segir:

Ok enn segir hann sjálfr í Heimdalargaldri:

Enn segir hann sjálfr í Heimdallargaldri:

Ok enn segir hann sjálfr í Heimdallargaldri:

Ok enn segir í sjálfum Heimdallargaldri:

Höðr heitir einn ássinn, hann er blindr. Œrit er hann styrkr, en vilja mundu goðin at þenna ás þyrfti eigi at nefna, þvíat hans handaverk munu lengi vera höfð at minnum með goðum ok mönnum.

Höðr heitir einn ássinn, hann er blindr. Œrit er hann sterkr, en vilja guðin at þenna ás þurfi ei at nefna, þvíat hans handaverk munu lengi vera höfð at minnum með guðum ok mönnum.

Höðr heitir einn ássinn, hann er blindr. Œrit er hann sterkr, en vilja mundu guðin at þenna ás þyrfti eigi at nefna, þvíat hans handaverk munu lengi vera höfð at minnum með guðum ok mönnum.

Höðr heitir enn einn ássinn, hann er blindr. Œrit er hann sterkr, en vilja mundi goðin ok menninir at þenna ásinn þyrf[ti] eigi at nefna, þvíat hans handaverk munu lengi höfð at minnum.

Víðarr heitir einn, hinn þögli áss. Hann hefir skó þjökkvan. Hann er sterkr næst því sem Þórr er. Af honum hafa goðin mikit traust í allar þrautir.

Víðarr heitir inn þögli áss. Hann hefir skó þykkan. Hann er sterkr næst því sem Þórr. Af honum hafa guðin mikit traust í allar þrautir.

Víðarr heitir einn, hinn þögli áss. Hefir hann skó þykkan. Hann er sterkr næst því sem Þórr. Af honum hafa guðin mikit traust í allar þrautir.

Víðarr heitir inn þögli áss. Hann hefir skó þykkan. Næst því er hann sterkr sem Þórr. Af honum hafa goðin mikit traust í allar þrautir.

Áli eða Váli heitir einn, sonr Óðins ok Rindar. Hann er djarfr í orrostum ok mjök happskeytr.

Áli eða Váli heitir einn, sonr Óðins ok Rindar. Hann er djarfr í orrostum ok mjök happskeytr.

Áli eða Váli heitir einn, son Óðins ok Rindar. Hann er djarfr í orrostum ok mjök happskeytr.

Áli eða Váli heitir einn, sonr Óðins ok Rindar. Hann er djarfr í orrostum ok mjök hagskeytr.

Ullr heitir einn, sonr Sifjar, stjúpsonr Þórs. Hann er bogmaðr svá góðr ok skíðfœrr svá at engi má við hann keppask. Hann er ok fagr álitum ok hefir hermanns atgervi. Á hann er ok gott at heita í einvígi.

Ullr heitir einn, stjúpsonr Þórs, en sonr Sifjar. Hann er bogmaðr svá góðr ok skíðfœrr svá at engi má við hann keppask. Hann er ok fagr álitum ok hefir hermanns atgørvi. Á hann er gott at heita í einvígi.

Ullr heitir einn, son Sifjar, stjúpson Þórs. Hann er bogmaðr svá góðr ok skíðfœrr at engi má við hann keppask. Hann er fagr álitum ok hefir hermanns atgervi. Á hann er gott at heita í einvígi.

Ullr heitir einn, son Sifjar, stjúpsonr Þórs. Hann er bogmaðr svá góðr ok skíðfœrr svá vel at engi má við hann keppa. Hann er fagr áliti ok hann h[efir] hermanns atgervi. Á hann er gott at h[e]ita í einvígjum.

Forseti heitir sonr Baldrs ok Nönnu Nefsdóttur. Hann á þann sal á himni er Glitnir heitir, en allir er til hans koma með sakarvandræði, þá fara allir sáttir á braut. Sá er dómstaðr beztr með guðum ok mönnum. Svá segir hér:

Forseti heitir sonr Baldrs ok Nönnu Nepsdóttur. Hann á þann sal á himni er Glitnir heitir, en allir er til hans koma með sakarvankvæði, þá fara allir sáttir í burt. Sá er dómstaðr beztr með guðum ok mönnum. Svá segir hér:

Forseti heitir son Baldrs ok Nönnu Nepsdóttur. Hann á þann sal á himni er Glitnir heitir, en allir er til hans koma með sakarvandræði, þá fara allir sáttir í brott. Sá er dómstaðr baztr með guðum ok mönnum. Svá segir hér:

Forseti heitir sonr Baldrs ok Nönnu Nefsdóttur. Hann á þann sal á himni er Glitnir heitir, en allir er til hans koma með sakavendræði, þá fara allir sáttir á brott. Sá er dómstaðr beztr með goðum ok mönnum: